Wybór kolorów do wnętrz
Na to, jak postrzegamy kolor, wpływa kilka różnych czynników: zdolność ścian do odbijania światła, jakość i ilość światła, wielkość malowanej powierzchni, rodzaj farby i kolor pobliskich ścian. Właśnie dlatego trudno jest wybrać właściwą barwę tylko na podstawie małej próbki koloru. Wybierając kolory ścian wnętrza, warto pamiętać o kilku podstawowych zasadach.
Światło
Wybierając farby do malowania ścian, musimy uwzględnić wpływ, jaki na barwy wywierają różne źródła światła. Trudno będzie nam zaplanować kolorystykę dla danego wnętrza, jeżeli nie znamy panujących tam warunków oświetleniowych. Jakość i ilość światła ma kluczowe znaczenie dla percepcji koloru; powierzchnia ścian danego pomieszczenia będzie odbijała jedynie te barwy, których spektrum długości fal mieści się w zakresie wykorzystywanego tam źródła światła.
Światło halogenowe w naturalny sposób odtwarza wszystkie długości fal, nie będąc przy tym zbyt niebieskie, jak światło dzienne. Światło żarowe jest bardzo żółte, dlatego też kolory o niebieskim odcieniu wydają nam się przykurzone, czy wręcz brudne i nijakie. Niebieskie ściany mogą sprawiać też wrażenie zielonkawych.
Dobrze natomiast w świetle żarowym najczęściej wyglądają żółcie, żółtawe pomarańcze i czerwienie. Świetlówki kompaktowe posiadają bardzo nierówne widmo, co sprawia, że w ich świetle barwy niektórych powierzchni mogą wydawać się zupełnie inne niż np. w świetle dziennym. Światło dzienne jest niebieskawe i w związku z tym ochładza barwy. Natomiast kolory z odcieniami żółci i czerwieni nabierają w takich warunkach nieco zimnego, niebieskawego zabarwienia. Z tego powodu niebieskości, niebieskawe zielenie i zielenie w pokojach o północnej i wschodniej ekspozycji mogą wyglądać ponuro.
Połysk
Im powierzchnia jest bardziej połyskliwa, tym żywsza i bardziej bezpośrednia będzie nasza reakcja na jej kolor. Porowatość malowanej płaszczyzny ma wyraźny wpływ na efekt kolorystyczny. Jeżeli porównamy połyskliwą i matową powierzchnię, które zostały pomalowane tą samą barwą, przekonamy się, że jedna z nich będzie wyraźnie jaśniejsza od drugiej. Zjawisko to wynika stąd, że światło odbijające się od gładkiej i zwartej płaszczyzny dociera do naszego oka niemalże z jednego punktu; dlatego właśnie powierzchnię tę odbieramy jako głębszą i ciemniejszą.
Faktura ścian
Na porowatej płaszczyźnie promienie ulegają rozproszeniu, co wywołuje wrażenie jaśniejszej barwy. Zjawisko to można wykorzystać, planując kolorystykę naszego wnętrza. Na sposób, w jaki odbieramy kolor wpływają również dodatki do farb. Barwy farb akrylowych mają bardziej niebieskawy odcień niż np. farb alkidowych, w których z kolei można dostrzec domieszkę żółci.
Od rodzaju farby w ogromnym zakresie będzie również zależeć faktura materiału. Znaczący wpływ na percepcję koloru będzie miał też rodzaj użytych przyborów malarskich oraz faktura ściany. Powierzchnia o grubej fakturze stwarza wrażenie ciemniejszej, ponieważ jej nierówności rzucają niewielkie cienie.
Wybór koloru z wzornika
Wybór koloru na podstawie porównania niewielkich skrawków koloru widocznych na wzorniku może się okazać poważna pomyłką. Wzorniki mają najczęściej białe tło, przez co blade odcienie wydają się żywsze niż w rzeczywistości. Przykładowo wiele z barw zaprezentowanych w rzędzie F na wzorniku Tikkurila Symphony jest bardzo rozmytych, pomimo że ich próbki wydają się dość kolorowe. W rzeczywistym wnętrzu nie ma już białej kartki „dla porównania”; jest jedynie granica z białym sufitem, która uwydatnia prawdziwy kolor ścian.
Jasne kolory w rzeczywistości wydają się jaśniejsze. Wyraziste i czyste barwy na dużych powierzchniach dodatkowo nabierają mocy i zdecydowania. Żywy żółty i pomarańczowy często mogą stanowić „pułapkę”. Jeżeli chcemy pomalować naszą ścianę na jeden z tych kolorów, najrozsądniej postąpimy wybierając jego nieco jaśniejszy lub lekko „przyszarzony” odcień. Pod tym względem godne polecenia są kolory zaprezentowane w rzędach N-Y na wzorniku Tikkurila Symphony. Nie powinny one sprawić przykrej niespodzianki na pomalowanej ścianie.
Tekst: Marika Raike
Zdjęcia: Pekka Vainonen i Martti Järvi